Światowy Dzień Wody

(World Water Day)

został ustanowiony rezolucją 22 grudnia 1992 r. przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych w czasie konferencji Szczyt Ziemi 1992 w Rio de Janeiro.

Coroczne obchody tego Dnia, mają przypominać dramat miliarda ludzi, którzy cierpią z powodu braku dostępu do czystej wody, a państwom członkowskim - uświadamiać istotny wpływ prawidłowej gospodarki wodnej na ich kondycję społeczną i gospodarczą.

Polska ustanowiła Święto z inicjatywy Komitetu Gospodarki Wodnej Polskiej Akademii Nauk w roku 1988. Patronuje mu Minister Środowiska.

„Woda dla życia” u nas w kraju, to przede wszystkim dążenie do poprawy stanu jakości wód powierzchniowych, gruntowych i przybrzeżnych, walka zarówno z powodzią jak i z suszą oraz przywracanie rzekom funkcji gospodarczych takich jak hydroenergetyka i transport ( żegluga ).

W Nowym Sączu, problematykę związaną z gospodarką wodną omawiano w latach 2008 i 2009, w kolejności na konferencjach w Oddziale Naczelnej Organizacji Technicznej
i w Starostwie Nowosądeckim. Sygnalizowano zły stan wód w naszym regionie, wskazując zaniedbania w gospodarowaniu wodami Sądecczyzny.

Geomorfologia Karpat oraz warunki hydrogeologiczne, przesądzają o okresach obfitości wód (wiosenne roztopy i letnie deszcze nawalne) gdy nierzadko

dochodzi do wylewów (powodzi), z drugiej zaś strony o suszach, z którymi trudno sobie radzić z powodu braku systemu retencjonowania wody.
Obie skrajności mogą być łagodzone specjalistyczną gospodarką prewencyjną, która jest nam bardzo dobrze znana, jednak przez lata była na Sądecczyźnie zaniedbywana – przede wszystkim zaniedbywana ekonomicznie: permanentnie brakuje bowiem środków finansowych na niezbędną profilaktykę i na inwestycje ochronne ( asekuracyjne ).

Memoriał opracowany w roku 2008 przez grono ekspertów, skierowano do sądeckich parlamentarzystów oraz do Ministrów w resortach odpowiedzialnych wówczas za strategię w gospodarce wodnej w Państwie :

• wskazując największe zaniedbania w regionie - wypunktowano najpilniejsze działania nieodzowne do ich wyeliminowania.
• wykazano największe zagrożenia – żądając ustalenia priorytetów w typowaniu lokalnych inwestycji hydrotechnicznych.
• przypominając naturalne predyspozycje wód powierzchniowych w górach: gwałtowność wezbrań i burzące odpływy, wskazywano rzeczywistą przyczynę dynamiki zjawisk: powodzie - susze.

Podczas Konferencji „wodnej” w Krynicy w r. 2012, przypomniano najważniejsze problemy lokalne:

• w pozyskiwaniu i w wykorzystywaniu wód głębinowych obcujemy z genetyczną zależnością wód zmineralizowanych od wód opadowych (powierzchniowych) oraz z hydrogeologiczną wzajemnością ogółu wód podziemnych.

• przedstawiono rzeczywisty stan zasobów wodnych, oparty na bieżącym monitoringu

• zaprezentowano bilans ich wykorzystania oraz bliższą i dalszą perspektywę lokalnych potrzeb (komunalnych i zdrojowych)

• omówiono aktualny stan eksploatacyjny zmodernizowanej sieci przesyłowej w Krynicy i na terenie Gminy.

• przypomniano możliwość większego wykorzystania wód powierzchniowych do celów gospodarczych (zasilanie fontann, zmywanie ulic) – z ujęcia na potok

  u Leśnym (ujęcie Zagarbie).

• powtórzono obowiązujące zasady ochronne w wiejskiej otulinie Uzdrowiska .

Konferencję taką zorganizowano w Krynicy po raz pierwszy. Przygotowała ją tutejsza Rada Społeczno – Gospodarcza we współpracy z Instytutem Technologiczno – Przyrodniczym w Tyliczu oraz z krynickim Kołem Polskiego Klubu Ekologicznego, adresując ją za pośrednictwem Rady S-G, do szerszego kręgu społeczeństwa.

Przedstawiana problematyka, ustawowo nadal przyporządkowana jest trzem instytucjom: za wodę pitną odpowiada administracja Miasta (MPGK), zasoby wód leczniczych kontroluje Uzdrowisko (UZG), potoki i wody płynące podlegają Zarządowi Gospodarki Wodnej.

Mieszkańcy Krynicy mają prawo, a nawet powinni być na tyle oswojeni z tym rozczłonkowaniem kompetencji aby znać zasady koncesjonowania wód, rozumieć i przestrzegać przepisy ochronne, wiedzieć do kogo kierować uwagi lub od kogo oczekiwać działań, a także ufać lokalnym administratorom również wtedy gdy ku powszechnemu niezadowoleniu podnoszona jest cena wody dla celów bytowych lub cena wód i zabiegów leczniczych wszak ta dokuczliwość zawsze wiąże się z unowocześnianiem, rozbudowąi bieżącym utrzymaniem rozległej, a wymagającej infrastruktury technologicznej.